Τα τοπικά ορυχεία χρυσού, προμήθευαν το μέταλλο για την έκδοση των χρυσών λαμψακηνών στατήρων του 4ου αι. π.Χ., ένα νόμισμα με ευρεία διάδοση και διεθνώς αναγνωρισμένη αξία.¹³ Πιθανότατα η Λάμψακος διέθετε και δικά της κοιτάσματα από ήλεκτρο, δικαιολογώντας έτσι την έκδοση νομισμάτων από το φυσικό αυτό κράμα χρυσού και αργύρου μέχρι και τον 5ο αι. π.Χ., όταν σε άλλες μικρασιατικές πόλεις η χρήση του είχε εγκαταλειφθεί πολύ νωρίτερα. Το έμβλημά της, που απεικονίζεται στα νομίσματα, ερμηνεύεται από μερικούς ως φτερωτός ιππόκαμπος και από άλλους ως Πήγασος. Όποιο και να ήταν το έμβλημα, αποτέλεσε σύμβολο των θαλασσοπόρων Λαμψακηνών και των ναυτικών δραστηριοτήτων τους.[1]

Στοιχεία από συνέντευξη του Δρ. Αθανασίου Σιδέρη, προϊστάμενος τμήματος Ιστορίας & Αρχαιολογίας του Ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού