Τα πρώτα χρόνια είχε ως πολίτευμα την βασιλεία (Λυδικό Βασίλειο). Το δημοκρατικό πολίτευμα εγκαθιδρύθηκε για πρώτη φορά τον 4ο αι. π.Χ. και οι κυριότεροι θεσμοί του ήταν η εκκλησία του δήμου και η Βουλή. Με την έλευση του Μεγάλου Αλεξάνδρου η περιοχή γνωρίζει νέα περίοδο ακμής ενώ με τον θάνατο του αρχίζει μια ταραγμένη περίοδος διαρκών ανακατατάξεων. Στην διάρκεια αυτής της περιόδου περνάει από το ένα ελληνιστικό βασίλειο στο άλλο. Η Λάμψακος περνάει στα χέρια των διαδόχων του Αλεξάνδρου, χωρίς αντίσταση. Η κακή περίοδος τελειώνει το 281 π.Χ. όταν πέρασε στο βασίλειο των Σελευκιδών, οι οποίοι άσκησαν χαλαρό έλεγχο. Το 229 π.Χ. περνάει στο βασίλειο της Περγάμου και παραμένει μέχρι το 188 π.Χ. , όταν ανακτά και πάλι την αυτονομία της. Διατηρεί αυτήν την αυτονομία, ώσπου ιδρύεται η ρωμαϊκή επαρχία της Ασίας, το 129 π.Χ. και η Λάμψακος γίνεται ρωμαϊκή αποικία.
Στο τέλος των αυτοκρατορικών χρόνων, η άλλοτε κραταία πόλη μετατράπηκε σε χωριό , αφού ο πληθυσμός της συρρικνώθηκε. Τον 4ο αι. μ.Χ. με διαταγή του αυτοκράτορα Κωνστάντιου γκρεμίζονται και οι τελευταίοι αρχαίοι ναοί που διασώζονταν μέχρι τότε. Το 1296 η Λάμψακος πέρασε στα χέρια των Τούρκων
Στοιχεία από μαγνητοσκοπημένη συνέντευξη από δρ. Ιωάννα Αλεξανδροπούλου, συγγραφέα λήματος Λάμψακος, στην Εγκυκλοπαίδεια Μείζονος Ελληνισμού
