ΝΕΑ ΖΩΗ ΣΤΗ Ν.ΛΑΜΨΑΚΟ
-
Θελαμε να τους εκσυγχρονισουμε!
Οι πρόσφυγες δυσκολεύονται να εγκλιματιστούν αλλά τα παιδιά τους δυσανασχετούν και θέλουν να ενσωματωθούν στην νέα τους πατρίδα. Έτσι για παράδειγμα, τους αναγκάζουν να αφήσουν πίσω τους κάποια παλιά έθιμα. Η Ανάσταση που γινόταν 3 η ώρα τα ξημερώματα στην παλιά πατρίδα σαμποτάρεται από τους νέους και έτσι αναγκάζονται να […] -
H εκκλησια χτιστηκε με εθελοντικη εργασια
Οι πρόσφυγες της Λαμψάκου πήραν στα χέρια τους την κατάσταση και αποφάσισαν να καλυτερέψουν οι ίδιοι την ζωή τους. Έτσι για παράδειγμα, έχτισαν όλοι μαζί την εκκλησία και το σχολείο και έφτιαξαν γήπεδο. Για να γίνουν αυτά τα έργα, καθώς δεν υπήρχαν καθόλου κεφάλαια εφαρμόστηκε το πρωτοποριακό για την εποχή […] -
Kαλη Πατριδα…
Οι πρώτοι κάτοικοι της Λαμψάκου τηρούσαν τα έθιμα τους και τα πανηγύρια τους και χαρακτηριστικό είναι ότι αναπολούσαν συνεχώς την παλιά πατρίδα. Όταν τσούγκριζαν δεν έλεγαν στην υγεία σου, αλλά «Καλή Πατρίδα» Επειδή είχαν εκδιωχθεί μια φορά το 1915 και ξαναγύρισαν στα σπίτια τους, πίστευαν ότι το ίδιο θα συμβεί […] -
Εγκατασταση στο καινουργιο χωριο
Η Διεύθυνση Εποικισμού απαλλοτρίωσε ένα τσιφλίκι, του γαιοκτήμονα Βαρατάσου, 4 χλμ έξω από την Χαλκίδα, το 1924. Οι εργολάβοι ξεκίνησαν να χτίζουν σπίτια για την προσφυγική ομάδα της Λαμψάκου και στο έργο αυτό απασχολήθηκαν και πολλοί Λαμψακιώτες. Ο συνοικισμός ολοκληρώθηκε δύο χρόνια μετά και περιελάμβανε 104 σπίτια. Το 1926 έγινε […] -
Αντιμετωποι με τον ρατσισμο
Για να ζήσουν οι περισσότεροι απασχολήθηκαν σε αγροτικές δουλειές στα διπλανά χωριά. Επειδή ζητούσαν οικονομικά μεροκάματα οι παλιοελλαδίτες τους προτιμούσαν αλλά και τους αντιμετώπιζαν ρατσιστικά, κοροϊδεύοντας τους ως Τουρκόσπορους, Λεφούσια και Πρό-σφιγγες. Οι γυναίκες συμμετείχαν στο ξεφύλλισμα στα αμπέλια, εργασία που την ήξεραν από την παλιά Λάμψακο ή δούλευαν στα […] -
Επιστροφη στη παλια Λαμψακο
Την δεκαετία του ΄70, μια ομάδα Λαμψακηνών αποφάσισε να ταξιδέχει με τους ηλικιωμένους γονείς της μέχρι την παλιά Λάμψακο. Οι συγχωριανοί τους τους απέτρεπαν από το να πάνε στην Τουρκία, γιατί φοβόντουσταν πως θα τους αντιμετωπίσουν οι Τούρκοι. Τα στερεότυπα ακόμα καλά κρατούσαν. Οι πρόσφυγες πρώτης γενιάς πήγαν, αναγνώρισαν το […] -
Tα εθιμα, τα παιδικα παιχνιδια και η κουζινα της Λαμψακου
Οι Λαμψακηνοί διατήρησαν τα προσφυγικά έθιμα και γιόρταζαν κυρίως τις Απόκριες, του Αη Γιάννη του Κλύδωνα και την Καθαρά Δευτέρα. Μάλιστα τα πρώτα χρόνια τηρούσαν και όλα τα έθιμα του (3ήμερου) γάμου, που πλέον έχει εξαφανιστεί. Η προσφυγική κουζίνα τους διέφερε αρκετά από των ντόπιων. Την Πρωτοχρονιά έφτιαχναν αλμυρή πίτα, […] -
“Γεμισε η Χαλκιδα προσφυγια…”
Αφού επιβιβάστηκαν από την Καλλίπολη στο πλοίο του Εμπειρίκου οι Λαμψακηνοί ταξίδεψαν 24 ώρες, μέχρι το πλοίο να φτάσει στον προορισμό του, το λιμάνι του Πειραιά. Εκεί οι αρμόδιοι αρνήθηκαν να κατεβάσουν τους Λαμψακηνούς, γιατί είχαν μαζί τους πρόβατα και θεώρησαν ότι αυτοί «δεν είναι για την πόλη, πρέπει να […] -
“Οταν ηρθαμε εδω, δεν μας καλοβλεπανε”
Για να ζήσουν οι περισσότεροι απασχολήθηκαν σε αγροτικές δουλειές στα διπλανά χωριά. Επειδή δεν απαιτούσαν ακριβά μεροκάματα οι παλιοελλαδίτες τους προτιμούσαν αλλά και τους αντιμετώπιζαν ρατσιστικά, κοροϊδεύοντας τους ως Τουρκόσπορους, Λεφούσια και Πρό-σφιγγες. -
Δεν εχουμε λεφτα να κανουμε ενα σχολειο;
Το 1975 οι Λαμψακηνοί ξεκίνησαν να χτίζουν νέο σχολείο, με τον ίδιο τρόπο που έκτισαν την εκκλησία. Με εθελοντική εργασία. Επειδή οι οικογένειες εκείνη την εποχή ήταν συνήθως πολύτεκνες, τα παιδιά στο σχολείο αυξάνονταν με μεγάλο ρυθμό και το παλαιό κτίσμα δεν επαρκούσε. Επειδή η πολιτεία δεν διέθετε λεφτά, οι […] -
Κρυμμενοι “θησαυροι”
Άφησαν οι ντόπιοι φεύγοντας κρυμμένους θησαυρούς; Δείτε τι λένε οι Έλληνες και παρακολουθήστε εδώ ( http://lampsakos.com/gallery/mithoi-gia-krimmenous-ellinikous-thisaurous/) τι λένε οι Τούρκοι για τους μύθους που κυκλοφορούν στην Τουρκία Προφορική μαρτυρία από Μάρθα Ζησίδη, πρόσφυγα 2ης γενιάς -
Σε “σπίτια” με τοιχους απο κουβερτες
Αφού επιβιβάστηκαν στο πλοίο του Εμπειρίκου οι Λαμψακηνοί ταξίδεψαν 24 ώρες, μέχρι το πλοίο να φτάσει στον προορισμό του, το λιμάνι του Πειραιά. Εκεί οι αρμόδιοι αρνήθηκαν να κατεβάσουν τους Λαμψακηνούς, γιατί είχαν μαζί τους πρόβατα και θεώρησαν ότι αυτοί «δεν είναι για την πόλη, πρέπει να τους πάνε σε […] -
Τα σπιτια του νεου οικισμου
Η Διεύθυνση Εποικισμού απαλλοτρίωσε ένα τσιφλίκι, του γαιοκτήμονα Βαρατάσου, 4 χλμ έξω από την Χαλκίδα, το 1924. Οι εργολάβοι ξεκίνησαν να χτίζουν σπίτια για την προσφυγική ομάδα της Λαμψάκου και στο έργο αυτό απασχολήθηκαν και πολλοί Λαμψακιώτες. Ο συνοικισμός ολοκληρώθηκε δύο χρόνια μετά και περιελάμβανε 104 σπίτια. Το 1926 έγινε […] -
Γερμανικη κατοχη στη Ν.Λαμψακο
Στην γερμανική κατοχή πολλές οικογένειες φεύγουν από το χωριό και πηγαίνουν στην Μακεδονία, όπου έβρισκε κανείς πιο εύκολα φαγητό. Η ανάπτυξη στο χωριό ξεκίνησε μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι έχθρες μεταξύ ντόπιων και προσφύγων ξεχάστηκαν αφού ο φόβος ενώνει τον άνθρωπο και ο εχθρός ήταν πλέον ο Γερμανός. Οι […] -
Η παραδοση των ουζερι της Ν.Λαμψακου
Η δημιουργία εργοστασίων στην περιοχή δίνει νέα πνοή στο χωριό. Οι κάτοικοι των γύρω χωριών έρχονται πλέον για να δουλέψουν στην Λάμψακο, αντί να πηγαίνουν οι Λαμψακηνοί στα χωράφια τους. Το χωριό μεγαλώνει από τα νέα σπίτια των εργατών και ένας νέος κλάδος γνωρίζει ιδιαίτερη άνθιση. Τα ουζερί! Αυτήν την […] -
Οι ομηροι και ο λαμψακηνος Θεοδοσης
Πολλοί άνδρες από την Λάμψακο κρατήθηκαν όμηροι από τις τουρκικές αρχές. Άλλοι στάλθηκαν σε τάγματα εργασίας (Σαράντης Σ: 1987) και δεν επιβίωσαν και άλλοι επέστρεψαν στους συγγενείς τους στην Ελλάδα το 1924, όταν υπογράφηκε η Συνθήκη της Λωζάνης και έγινε η επίσημη ανταλλαγή πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Μεταξύ αυτών […]